آبکاری فرآیند اتصال فلز با سطح رسانا است. این موضوع ممکن است شما را به فکر فرآیند ساخت جواهرات بیاندازد. افزودن روکش نقره یا طلا به یک جواهر می تواند جذابیت آن را بیشتر کند.

در حالی که آبکاری یک روش معمول در ساخت جواهرات است، اما به روش های دیگر و برای اهداف دیگر نیز استفاده می شود. به عنوان مثال، روش های مختلف آبکاری و روش های آبکاری الکترولس وجود دارد. در این دسته بندی ها، روش های فرعی مانند آبکاری رک(آویز) و بشکه وجود دارد.

برای کمک به مشتریان خود، صنایع آبکاری نگین می‌خواهد به توضیح آبکاری پلاستیک و آبکاری روی فلز بپردازد.

آبکاری روی پلاستیک

اگر تعریف در ابتدا ذهن شما را درگیر خود کرده بود و شما را جذب کرد، ممکن است فکر کنید “اما پلاستیک یک سطح رسانا نیست.” و در حالی که شما درست می گویید، همچنان می توانید با موفقیت از آبکاری پلاستیکی استفاده کنید.

آبکاری روی پلاستیک به دهه 1960 بازمی گردد. مردم در ابتدا به این روند شک داشتند، زیرا کار و اراده زیادی لازم بود تا آن طور که نیاز بود عمل کند. با این حال، زمانی که نوع خاصی از پلاستیک به نام اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) به وجود آمد، این فرآیند بیشتر پذیرفته شد.

صنعت خودرو اولین صنعتی بود که از آبکاری پلاستیک استفاده کرد، اما در دهه‌های 1970 و 1980، در صنایعی مانند صنعت لوله‌کشی و صنعت الکترونیک مورد استفاده قرار گرفت.

تقریباً 90٪ از آبکاری ها برای آبکاری پلاستیک هنوز از ABS استفاده می کند، اما چندین مورد دیگر نیز وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید. این پلاستیک ها به دو دسته ترموپلاستیک و ترموست، دو نوع پلیمر با خواص بسیار متفاوت تقسیم می شوند. ترموپلاستیک ها را می توان چندین بار گرم کرد و تغییر شکل داد زیرا هیچ پیوند شیمیایی در طول فرآیند پخت رخ نمی دهد. از مزایای آن می توان به قابلیت بازیافت و مقاومت در برابر مواد شیمیایی اشاره کرد. با این حال، ترموپلاستیک ها در دمای خاصی ذوب می شوند، که می تواند در طول آبکاری مشکل ساز باشد. ترموپلاستیک ها عبارتند از:

• اکریلیک
• ABS
• نایلون
• پلی لاکتیک اسید
• پلی کربنات
• پلی اتر سولفون
• پلی فنیلن اکسید
• پلی پروپیلن
• کلرید پلی وینیل
• تفلون

در مقابل، پلاستیک های ترموست پس از پخت یک پیوند شیمیایی برگشت ناپذیر تشکیل می دهند. حتی با اعمال حرارت بسیار بالا، ترموست ذوب نمی شود. این شرایط ترموست را برای شرایطی که نیاز به مقاومت در برابر دماهای بالا و تغییر شکل دارند، ایده آل می کند. ترموست ها مزایای ترموپلاستیک ها را با استحکام ساختاری بیشتر و مقاومت در برابر حرارت فراهم می کنند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که آن‌ها نسبت به اکثر ترموپلاستیک‌ها برای آبکاری مناسب‌تر باشند. به طور کلی، مقاومت بیشتر رزین در برابر مواد شیمیایی باعث می‌شود که آبکاری آن دشوارتر شود. نمونه هایی از ترموست ها عبارتند از:

• اپوکسی
• رزین فوران
• پلی استر
• پلی هگزا هیدروتریازین
• سیلیکون
• اوره فرمالدئید
• باکلیت
• نوولاک
• رزین ملامینه
• رزین پلی استر