در مورد آبکاری روی پلاستیک چه می دانید؟-قسمت دوم

اگر مطلب هفته گذشته ما را مطالعه کرده باشید، می دانید که آبکاری پلاستیک یکی از حساس ترین کار هایی است که در صنایع مختلف از جمله خودرو سازی انجام می شود. همچنین هفته گذشته ما موادی را که می توان در آبکاری پلاستیک استفاده کرد، برای شما نام بردیم.

مزایای آبکاری روی پلاستیک چیست؟

زیبایی شناسی یکی از مزایای مهم افزودن فلز به یک بستر پلاستیکی است. به عنوان مثال، پوشش فلزی مانند طلا یا نقره می تواند ظاهر یک سطح پلاستیکی ساده را به میزان قابل توجهی روشن کند. همچنین می تواند یک لایه رنگ اضافه کند. می تواند مقاومت زیرلایه را در برابر خوردگی افزایش دهد و حتی در برخی موارد پلاستیک را تقویت کند.

علاوه بر این، پوشش فلزی می تواند مقاومت در برابر انواع خاصی از مواد شیمیایی را که ممکن است در فرآیندهای مختلف تولید استفاده شوند یا در محیط وجود داشته باشند، افزایش دهد.

مبانی فرآیند آبکاری پلاستیک

قبل از شروع فرآیند آبکاری واقعی، ابتدا لازم است قسمت پلاستیکی را قالب زده و برای آبکاری مناسب کنید. قالب گیری مناسب فشار وارده بر قطعه را کاهش می دهد و عیوب سطحی را که می تواند کیفیت کلی را کاهش دهد از بین می برد. قطعه قالب گیری شده باید پارامترهای خاصی را در رابطه با پرداخت، خشک شدن رزین و دمای مذاب مناسب داشته باشد.

از آنجایی که پلاستیک آشکارا از نظر ترکیب غیرفلزی است، برای بهبود خواص چسبندگی آن، لازم است که بستر پلاستیک را قبل از آبکاری الکتریکی “فلزی” کنید. این امر از طریق آبکاری الکترولس به دست می آید، که فرآیند رسوب فلز بر روی سطح بستر بدون وارد شدن جریان الکتریکی به حمام آبکاری است. مراحل درگیر در فرآیند آبکاری الکترولس می تواند متفاوت باشد، اما معمولاً شامل برخی از موارد زیر است:

تمیز کردن

سطح زیرلایه باید کاملاً تمیز شود تا اثر انگشت، کثیفی و سایر مواد زائد از بین برود. یک پاک کننده قلیایی ملایم در بیشتر موارد کافی است، اگرچه ممکن است در برخی موارد مرطوب کردن کامل با محلول اسید کرومیک ضروری باشد.

پری دیپینگ(قبل از فرو بردن)

غوطه ور کردن قطعات پلاستیکی در یک حلال قبل از اچینگ می تواند سطح قطعات ضعیف قالب گیری شده و با فشار زیاد را بهبود بخشد. همچنین می‌تواند سطح قطعاتی را که به سختی اچ می‌شوند متورم کند و دسترسی و حمله اچ‌کننده به سطح را آسان‌تر کند.

اچ کردن

اچانت ها معمولاً از محلول های تری اکسید کروم یا اسید سولفوریک تشکیل شده اند که سطح زیرلایه را افزایش می دهند و جذب مایعات را برای قطعه آسان تر می کنند. اچینگ همچنین سوراخ‌های میکروسکوپی ایجاد می‌کند که اتصال با فلز رسوب‌شده را تسهیل می‌کند. اچ‌کننده‌های اسید کرومیک موجود هستند که غلظت اسیدی پایینی را که برای آبکاری موثر بر روی پلاستیک لازم است، فراهم می‌کنند.

Prev post
Next post

Leave A Reply