ما هر روز از پلی یورتان ها به هر شکلی استفاده می کنیم: در خانه، دفاتر و ماشین هایمان، برای فعالیت های ورزشی و تفریحی و در تعطیلات.

پلی اورتان یک ماده پلاستیکی است که به اشکال مختلف وجود دارد. می توان آن را به گونه ای طراحی کرد که سفت یا انعطاف پذیر باشد و ماده انتخابی برای طیف گسترده ای از کاربردها است مانند:

• عایق بندی یخچال و فریزر
• عایق کاری ساختمان
• بالشتک برای مبلمان
• تشک ها
• بخش های اتومبیل
• پوشش ها
• چسب ها
• غلطک و لاستیک
• پانل های چوبی کامپوزیت
• زیره کفش
• لباس ورزشی

پلی یورتان ها همه کاره، مدرن و ایمن هستند. آنها در طیف گسترده ای از برنامه ها برای ایجاد انواع محصولات مصرفی و صنعتی استفاده می شوند که نقش مهمی در راحت تر و سازگارتر کردن محیط زیست زندگی ما دارند.

تاریخ

پلی یورتان ها در دهه 1930 توسط پروفسور دکتر اتو بایر (1902-1982) اختراع شد. انواع مختلفی از پلی یورتان ها وجود دارد که ظاهر و احساس بسیار متفاوتی با یکدیگر دارند. آنها در محصولات متنوعی از پوشش ها و چسب ها گرفته تا زیره کفش، تشک ها و عایق های فوم استفاده می شوند. با این حال، شیمی پایه هر نوع اساساً یکسان است.

استفاده گسترده از پلی یورتان ها اولین بار در طول جنگ جهانی دوم مشاهده شد، زمانی که آنها به عنوان جایگزینی برای لاستیک مورد استفاده قرار گرفتند، که در آن زمان گران و سخت به دست می آمد. در طول جنگ، کاربردهای دیگری توسعه یافت که عمدتاً شامل پوشش‌هایی از انواع مختلف، از پوشش‌های هواپیما گرفته تا لباس‌های مقاوم بود.

در دهه 1950، پلی یورتان ها در چسب ها، الاستومرها و فوم های سفت و سخت و در اواخر همان دهه، فوم های بالشتک انعطاف پذیر مشابه فوم های امروزی مورد استفاده قرار گرفتند.

شما می توانید مقالات مربوط به آبکاری پلاستیک را در وبلاگ ما دنبال کنید.

دهه‌های بعدی شاهد پیشرفت‌های بیشتری بودیم و امروزه ما در همه جنبه‌های زندگی روزمره خود با کاربردهای پلی‌اورتان احاطه شده‌ایم. در حالی که پلی یورتان محصولی است که اکثر مردم بیش از حد با آن آشنا نیستند، زیرا به طور کلی در پشت پوشش ها یا سطوح ساخته شده از مواد دیگر “پنهان” می شود، تصور زندگی بدون پلی یورتان ها دشوار است.

علم و تحقیق در مورد پلی اورتان ها

پلی اورتان ها پلیمرهای پلاستیکی هستند که از ترکیب دی ایزوسیانات ها (TDI و MDI) و پلی ال ها ساخته می شوند. به معنای واقعی کلمه صدها نوع مختلف پلی یورتان وجود دارد و هر کدام به روشی متفاوت ساخته می شوند:

• دی اکسید کربن به عنوان یک عامل دمنده برای ایجاد حس نرم و راحت تشک یا مبل استفاده می شود. هرچه بیشتر از ماده دمنده استفاده شود، کف حاصل نرمتر می شود.
• در فوم های سخت، گازی مانند پنتان در سلول های بسته فوم “به دام افتاده” می شود و ظرفیت عایق آن را بهینه می کند.
• از سوی دیگر، چرخ های رولر تیغه ای نیازی به ماده دمنده ندارند و در عوض دارای قوام متراکم و مقاوم هستند.